Μικρος που ημουνα ακουγα λογια ψευτικα ,που με πληγώνανε πολυ και δεν τα δεχτηκα.
Μικρος που ημουνα ακουγα τους μεγαλους να μου λενε να φυγω να κατσω με τους αλλους,τους μικρους,βλεπεις ειναι αυτοι που μου τεριαζουν μα δε καταλαβα ποτε πως με παραμυθιαζουν πως με τα 4εματα που μου ελεγαν συνεχεια θα μ' εκαναν σαν αυτους.Μα δε το δεχτηκα .Δε το δεχτηκα και ουτε προκειται να το κανω ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ απο τα χερια μου το χανω ,δε πειραζει ,ειδα ονειρο μια μερα πως θα το φτασω.
Ζω σ' ονειρο ,ζω σ' αυταπατη ομως νιωθω καλυτερα απο ψευτικη αγαπη ελα διπλα μου ,κλεισε μου το ματι και ψυθυρισε μου πως πολυ με εχεις πια αναγκη.
Μα συνηθισα πλεον δε μ αγγιζουν τα μικρα σου λογια,μεγαλε δε θα με πεισουν γιατι το αυριο γκρεμιστηκε σε μια στιγμη και να το φτιαξω απο την αρχη ,δε θα μ αφησουν
Γ' αυτο συνεχισα και...
παμενω τωρα μακρυα απο τα ψεματα,μοναχος τοση ωρα ,μονο κατω απο τη βροχη πια να παλευω δεν πιστευω .
Οτι νιωθεις πλεον δειξ'το μου με πραξεις γιατι κουραστηκα ολο να μου λες "πρεπει ν' αλλαξεις" μονο κατω απο τη βροχη πια να παλευω δε πιστευω πια σε λογικα ,σε λεξεις δε πιστευω.
Ειδα πολλους ,οταν ημουν μικρος να με παραμυθιαζουν να μοιαζουν με το ψεμα,σ' αυτο να ταιριαζουν και οσο μεγαλωνω ανακαλυπτω πιο πολλους ,μια αρρωστια που αντιβιωση δε βρεθηκε το ακους ???
Παλια μου εδειχναν το καλο και το κακο μα τωρα μονο τα ασχημα μπορω να πορευτω γιατι το ομορφο πεθανε σ'ενα πρωινο τιποτα αθωο σ'οληη τη ζωη μου δε θα ξαναδω .
Γ'αυτο ξυπναω απο τη ναρκωση που μου χουνε δωσει και αλλοι τοσοι καμποσοι που θα πρεπε να'χα σκοτωσει στεκουν εκει, να αντιπαρχονται τα σχεδια μου.
Ειναι τα λογια ξυραφι που σε χαραζουν στιγματιζουν τη ζωη σου και αμα θελουν σε προσταζου.να βαδιζεις οπου απομενει οταν μιλας σκληρα.
Ειναι ανωφελοπλεον γ'αυτα να συζηταμε κοιτα στα ματια για να καταλαβεις ποιοι σ'εκτιμανε ,γ'αυτους πορευομαι ,γ'αυτους φοβαμαι και ζω ,γ'αυτους μαχομαι μα για μενα αδιαφορω.
Γιατι ειμαι χωμα και νερο και εκει θα καταληξω μα αυτοι που εκτιμανε θα'ναι μεσα μου ελπιζω και μετα αυτο θα παρει σαρκα και οστα και θα επαναληφθει ο κυκλος της ζωης ξανα.....
Μικρος που ημουνα ακουγα τους μεγαλους να μου λενε να φυγω να κατσω με τους αλλους,τους μικρους,βλεπεις ειναι αυτοι που μου τεριαζουν μα δε καταλαβα ποτε πως με παραμυθιαζουν πως με τα 4εματα που μου ελεγαν συνεχεια θα μ' εκαναν σαν αυτους.Μα δε το δεχτηκα .Δε το δεχτηκα και ουτε προκειται να το κανω ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ απο τα χερια μου το χανω ,δε πειραζει ,ειδα ονειρο μια μερα πως θα το φτασω.
Ζω σ' ονειρο ,ζω σ' αυταπατη ομως νιωθω καλυτερα απο ψευτικη αγαπη ελα διπλα μου ,κλεισε μου το ματι και ψυθυρισε μου πως πολυ με εχεις πια αναγκη.
Μα συνηθισα πλεον δε μ αγγιζουν τα μικρα σου λογια,μεγαλε δε θα με πεισουν γιατι το αυριο γκρεμιστηκε σε μια στιγμη και να το φτιαξω απο την αρχη ,δε θα μ αφησουν
Γ' αυτο συνεχισα και...
παμενω τωρα μακρυα απο τα ψεματα,μοναχος τοση ωρα ,μονο κατω απο τη βροχη πια να παλευω δεν πιστευω .
Οτι νιωθεις πλεον δειξ'το μου με πραξεις γιατι κουραστηκα ολο να μου λες "πρεπει ν' αλλαξεις" μονο κατω απο τη βροχη πια να παλευω δε πιστευω πια σε λογικα ,σε λεξεις δε πιστευω.
Ειδα πολλους ,οταν ημουν μικρος να με παραμυθιαζουν να μοιαζουν με το ψεμα,σ' αυτο να ταιριαζουν και οσο μεγαλωνω ανακαλυπτω πιο πολλους ,μια αρρωστια που αντιβιωση δε βρεθηκε το ακους ???
Παλια μου εδειχναν το καλο και το κακο μα τωρα μονο τα ασχημα μπορω να πορευτω γιατι το ομορφο πεθανε σ'ενα πρωινο τιποτα αθωο σ'οληη τη ζωη μου δε θα ξαναδω .
Γ'αυτο ξυπναω απο τη ναρκωση που μου χουνε δωσει και αλλοι τοσοι καμποσοι που θα πρεπε να'χα σκοτωσει στεκουν εκει, να αντιπαρχονται τα σχεδια μου.
Ειναι τα λογια ξυραφι που σε χαραζουν στιγματιζουν τη ζωη σου και αμα θελουν σε προσταζου.να βαδιζεις οπου απομενει οταν μιλας σκληρα.
Ειναι ανωφελοπλεον γ'αυτα να συζηταμε κοιτα στα ματια για να καταλαβεις ποιοι σ'εκτιμανε ,γ'αυτους πορευομαι ,γ'αυτους φοβαμαι και ζω ,γ'αυτους μαχομαι μα για μενα αδιαφορω.
Γιατι ειμαι χωμα και νερο και εκει θα καταληξω μα αυτοι που εκτιμανε θα'ναι μεσα μου ελπιζω και μετα αυτο θα παρει σαρκα και οστα και θα επαναληφθει ο κυκλος της ζωης ξανα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου