Αν ο χρόνος (όπως λένε) είναι μια σύμβαση και δεν υπάρχει, τότε πως μπορεί και μας υποδουλώνει και τρέχουμε σαν τρελοι;
"Δεν προφταίνω! τόσα θέλω να κάνω και δεν βρίσκω τον χρόνο" ακούω τον εαυτό μου να λέει συνέχεια.
Γι' αυτό προσπαθώ να θέσω προτεραιότητες στην ζωή μου. Με το τι θα ασχολούμαι σε κάθε φάση της ζωής μου.
Προτεραιότητες- Επιλογή.
Πρέπει να επιλέξω. Δεν γίνονται όλα ταυτόχρονα! Και όπως λέει και ο ...
σοφός λαός: "Δεν χωράνε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη!"
Η επιλογή! Από τις αγαπημένες μου λέξεις, θα την αναλύσω κάποια άλλη φορά! Εδω η βασική μου έννοια είναι οι προτεραιότητες. ;προτεραιότητες και δυστυχώς δεν έχω βρει ανάλογο Και ποια είναι τα κριτήριά; Να πάλι που καταλήγω στα ίδια συμπεράσματα. Τα μέσα μας ξέρουν. Αυτό που θέλουμε βαθιά και πραγματικά. Ρωτήστε την καρδιά! Και για την καθημερινότητα ρωτήστε το σώμα,την ψυχή και το πνεύμα, ποιες είναι οι πραγματικές τους ανάγκες!(άλλη φοβερή λέξη κι αυτή)
Συνήθως αφήνουμε τον εαυτό μας τσόφλι άδειο, κυνηγώντας την καλοπέραση και γεμίζοντας το χρόνο μας με οτιδήποτε... Ξέρουμε ότι αν επιλέξουμε κάτι καλό για μας , για την εξέλιξη μας μπορεί να χρειαστεί να θυσιάσουμε κάτι άλλο! Αλλά όπως είπα είναι θέμα προτεραιοτήτων!
Μπορούμε να πετύχουμε μια ζωή γεμάτη (ποιοτικά) αλλά ισορροπημένη; χωρίς άγχος και τρέλα;
"Δεν προφταίνω! τόσα θέλω να κάνω και δεν βρίσκω τον χρόνο" ακούω τον εαυτό μου να λέει συνέχεια.
Γι' αυτό προσπαθώ να θέσω προτεραιότητες στην ζωή μου. Με το τι θα ασχολούμαι σε κάθε φάση της ζωής μου.
Προτεραιότητες- Επιλογή.
Πρέπει να επιλέξω. Δεν γίνονται όλα ταυτόχρονα! Και όπως λέει και ο ...
σοφός λαός: "Δεν χωράνε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη!"
Η επιλογή! Από τις αγαπημένες μου λέξεις, θα την αναλύσω κάποια άλλη φορά! Εδω η βασική μου έννοια είναι οι προτεραιότητες. ;προτεραιότητες και δυστυχώς δεν έχω βρει ανάλογο Και ποια είναι τα κριτήριά; Να πάλι που καταλήγω στα ίδια συμπεράσματα. Τα μέσα μας ξέρουν. Αυτό που θέλουμε βαθιά και πραγματικά. Ρωτήστε την καρδιά! Και για την καθημερινότητα ρωτήστε το σώμα,την ψυχή και το πνεύμα, ποιες είναι οι πραγματικές τους ανάγκες!(άλλη φοβερή λέξη κι αυτή)
Συνήθως αφήνουμε τον εαυτό μας τσόφλι άδειο, κυνηγώντας την καλοπέραση και γεμίζοντας το χρόνο μας με οτιδήποτε... Ξέρουμε ότι αν επιλέξουμε κάτι καλό για μας , για την εξέλιξη μας μπορεί να χρειαστεί να θυσιάσουμε κάτι άλλο! Αλλά όπως είπα είναι θέμα προτεραιοτήτων!
Μπορούμε να πετύχουμε μια ζωή γεμάτη (ποιοτικά) αλλά ισορροπημένη; χωρίς άγχος και τρέλα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου