Η εντολή της Ferrari στον Φελίπε Μάσα να παραχωρήσει τη νίκη στον Φερνάντο Αλόνσο στην Γερμανία, επανέφερε στο προσκήνιο μια από τις μακροβιότερες αντιπαραθέσεις στην F1: Είναι σωστό οι ομάδες να διατάζουν τους πιλότους τους να αλλάξουν θέσεις μεταξύ τους ή όχι;Ας μην γελιόμαστε, παρόμοιες οδηγίες δίνονται όλη την ώρα στους αγώνες. Απλά όταν είτε δεν φτάνουν στα αφτιά των τηλεθεατών είτε αφορούν τις πιο πίσω θέσεις, τότε περνούν σχεδόν απαρατήρητες.
Αυτό βέβαια δεν δικαιολογεί την τακτική της Ferrari στο Χόκενχαϊμ. Ο κανονισμός απαγορεύει ρητά τις εντολές, η ιταλική ομάδα πράγματι έδωσε μια τέτοια (έστω και κωδικοποιημένη) προς τον Μάσα, οπότε ορθώς τιμωρήθηκε.
Αλλά τι ουσιαστικό νόημα έχουν τέτοιου είδους απαγορεύσεις;
Η αλήθεια είναι ότι οι εντολές υπήρξαν πάντοτε μέρος του παιχνιδιού στην F1. Και ασφαλώς καταλαβαίνω κάποιον που μπορεί να τις χαρακτηρίσει αθλητικά μη ηθικές, αλλά δεν συνιστούν κλεψιά ή απάτη.
Γιατί απλούστατα η κάθε ομάδα έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται τα δύο μονοθέσιά της με όποιον τρόπο νομίζει, αρκεί αυτός να μην είναι αθέμιτος για τον αντίπαλο.
Στην προκειμένη περίπτωση, το γεγονός ότι ο Μάσα δεν κέρδισε τον αγώνα μπορεί να ήταν άδικο για τον βραζιλιάνο από αγωνιστικής άποψης, αλλά δεν επηρέασε το θέαμα ή την εξέλιξη της κούρσας. Τα δύο κόκκινα μονοθέσια πήγαιναν ούτως ή άλλως για το 1-2, απλά τερμάτισαν με διαφορετική σειρά.
Και είναι απόλυτα λογικό η Ferrari να θελήσει να δώσει περισσότερους βαθμούς στον Αλόνσο, καθώς ο ισπανός ήταν ο μοναδικός οδηγός της με ρεαλιστικές πιθανότητες για τον τίτλο και είχε μείνει ήδη πολύ πίσω από τους τέσσερις πρώτους στο πρωτάθλημα.
Θα πει κανείς ότι αν η McLaren ή η Red Bull βρίσκονταν σε ανάλογη κατάσταση, μπορεί και να μην επενέβαιναν. Μαγκιά τους, λέω εγώ. Αλλά αυτό δεν δαιμονοποιεί αυτόματα την αντίστροφη πρακτική.
Για να δικαιολογήσω την σκέψη μου, ας παραθέσω το εξής σενάριο: Βρισκόμαστε στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς και ο Χάμιλτον θα κερδίσει το πρωτάθλημα αν κερδίσει τον αγώνα, μόνο που είναι 2ος πίσω από τον Μπάτον. Κατά πάσα βεβαιότητα ο Μπάτον θα αφήσει τον Χάμιλτον να περάσει μπροστά, είτε υπάρξει είτε δεν υπάρξει εντολή, και όλοι θα χειροκροτήσουν τον πρωταθλητή.
Γιατί λοιπόν εκείνο να θεωρηθεί ηθικό, νόμιμο, φυσιολογικό ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, και στην περίπτωση της Ferrari τώρα να μην είναι;
Ας μην ξεχνάμε ότι κάτι ανάλογο συνέβη το 2007, με τον Μάσα να παραχωρεί τη νίκη ίσον πρωτάθλημα στον Ράικονεν στην Βραζιλία, χωρίς να προκύψει κανένα ζήτημα τότε. Κάπως υποκριτικό, δεν νομίζετε;
Υ.Γ.: Πραγματικά εξαιρετική η τοποθέτηση του Ντέιβιντ Κούλθαρντ επί του θέματος, μέσω της στήλης του στην Daily Telegraph. Ο σκοτσέζος υπενθυμίζει ότι η F1 υπήρξε πάντοτε ομαδικό σπορ, άρα είναι λογικό οι οδηγοί να πρέπει να κάνουν ό,τι τους ζητηθεί προς το συμφέρον της ομάδας. Και αποκαλύπτει ότι η McLaren τον είχε διατάξει να κάνει στην άκρη για τον Μίκα Χάκινεν δύο φορές, το 1997 στην Χερέθ και το 1998 στην Μελβούρνη. Αυτό για όσους μέμφονται την Ferrari, με βάση απλά και μόνο το σκεπτικό ότι στο Γουόκινγκ δεν κάνουν τέτοια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου