Και κάπως έτσι, η Καρολάιν αφιέρωσε δύο μέρες από τη ζωή της, κάθε μία από τις οποίες είχε διαφορετική εμφάνιση, χτένισμα, ντύσιμο και μακιγιάζ.
Την πρώτη μέρα, σχεδόν ατημέλητη, άβαφη και με κοτσίδα, επιχείρησε να επιβιβαστεί σε λεωφορείο και σε ένα ταξί και να "κεραστεί" ένα γλυκό κι ένα ποτήρι κρασί... Της αρνήθηκαν και τις τέσσερις φορές και μάλιστα μονομιάς.
Στη δεύτερη περίπτωση, φόρεσε ένα αποκαλυπτικό εφαρμοστό φόρεμα και τακούνια, έφτιαξε τα μαλλιά της και τόνισε τα χαρακτηριστικά της, με έντονο μακιγιάζ, επιχειρώντας ακριβώς τα ίδια. Το αποτέλεσμα; Είχε 100% επιτυχία!
Τι συνέβη ακριβώς; Eντάξει, "δεν είναι Μαθηματικά", όπως συνηθίζουμε να λέμε, για να εξηγήσουμε τα αυτονόητα.
Με το πείραμά της, η Καρολάιν απέδειξε, ότι όταν η εμφάνισή της ήταν πιο εντυπωσιακή, ό,τι κι αν ζητούσε από τους άνδρες, της το προσέφεραν και μάλιστα χωρίς μεγάλη "αντίσταση".
Αυτό που συνέβη, συμβαδίζει απόλυτα με τη θεωρία, κατά την οποία οι άνδρες προσφέρουν δώρα στις γυναίκες – υποψήφιες συντρόφους, ως ένδειξη κοινωνικής δύναμης, καθώς και με τον γενικώς – καλώς ή κακώς – παραδεδεγμένο κανόνα, που θέλει τις πιο sexy γυναίκες, να θεωρούνται πιο επιθυμητές για σύντροφοι.
Ταυτόχρονα όμως, και η Καρολάιν, με "όπλο" την προκλητική εμφάνισή της, "διαφήμισε" τον εαυτό της ως εν δυνάμει και επιθυμητή σύντροφο.
Τα δύο αυτά συμπεράσματα δύσκολα μπορούν να αποκοπούν το ένα από το άλλο και αυτή η "ανταλλαγή" μεταξύ των δύο φύλων, είναι στην πραγματικότητα το βασικό συμπέρασμα του πειράματος.
Ωστόσο, υπάρχει και ακόμη μία παράμετρος... ότι με τη δεύτερη και πιο προκλητική εμφάνιση της Καρολάιν, άλλαξαν και η στάση και η "γλώσσα" του σώματός της, με αποτέλεσμα να φέρεται με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, κάθε φορά που ζητούσε κάποια... χάρη.
Τα αποτελέσματα του πειράματος της Καρολάιν θυμίζουν κατά πολύ ένα αντίστοιχο πείραμα του 2007, οπότε ένας από τους πλέον διάσημους βιολιστές στον κόσμο, ο Τζόσουα Μπελ, έπαιξε για λογαριασμό της Washington Post, με το αξίας 3.5 εκατομμυρίων δολαρίων βιολί του, στον υπόγειο σταθμό του τρένου, στην Ουάσινγκτον.
Κανείς δεν είχε αναγνωρίσει το ταλέντο του, τη δουλειά του, αλλά και ποιος είναι. Η πιο εντυπωσιακή λεπτομέρεια όμως είναι, ότι μόλις δύο βράδια πριν, ο ίδιος άνθρωπος, έπαιξε στο κατάμεστο θέατρο της Βοστόνης, σε μία παράσταση, τα εισιτήρια για την οποία κόστιζαν, στην καλύτερη περίπτωση, 100 δολάρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου