Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

ποια ειμαι -στιχοι

Κοιταξε τους  δεν αργησαν να πανε μπροστα
Μα εγω πηγαινω σταθερα για να μην αφησω ,τιποτα πισω μου που να μπορω να αποκομισω
Ασπιδα μου ειναι η χαρα .Αν κακια ειναι το ξιφος τους και αν μιλησα σκληρα η φωνη μου πειρε το υφος τους
Κοιτα τους, κινουνται υπουλα και σε χτιπανε στη πλατη
Δε με τρομαξει η κακια σας Και αν καποτε με προδωσατε Και ριξατε μες τα ματια μου σταχτη και με τιφλωσατε
Ο τυφλος ειναι ο μονος που εχει μαθει να βρισκει παντα το δρομο περπατωντας στο σκοταδι
Μες το βραδυ μοναχος ετσι εφτασα εδω  λοιπον Ποσο ηθελα να ειχαν ερθει τα πραγματα αλλιως
Οπως και να χει μοναχη στη μαχη βρηκα το Λετε πως εχετε τη πρωτια μα παντα θα σας λειπει κατι που παλιοτερα δε ψαξατε καλα γιατι βιαστηκατε να πατε μπροστα
Για να αποδειξετε πως εισται γαματοι ,οταν τα λαθοι σας γιναν φωτια ,Μες το κεφαλι μου καηκες μα τωρα κοιτα χαμηλα η΄μαλλον κοιτα το χαλι
       εχω δυναμη να με πονατε ,με οση δυναμη και αν με χτυπατε καλυτερα για σας ,να το θυμαστε :
<<σταματηστε να κρινεστε ,μαθετε ν αγαπατε>>  Κοιτα με βαθια μεσα στα ματια
Ξερω πολυ μικρη μπορει να ειμαι .Πριν φυγω μακρια ηθελα απλα να ξερετε ποια ειμαι
Και αν ποτε δε σηκωσα κεφαλι ,σ εκεινους που αγαπω,να αρνηθω, να εκνευριστω ,να παρω θεση επιθεσης ,τους ιδιους μου τους φιλους να λαδωσω .Δε τους ντραπηκα ,δε τους φοβηθηκα,δε ηταν οτι  τρομαζα τη φωνη μου να υψωσω
Μα απο τις φωνες δε παρασυρθηκα ,ηθελα απλα απο το ν αντιδρασω τους εν λογω να νιωσω Παρολαυτα δεν εκτιμηθηκα και οτι ντυθηκα με λυπη δεν το νιωσαν και τοσο ,ουτε στιγμη δε υποκριθηκα.
Και ας λυπηθηκα που φιλοι λεγαν <<σ αγαπω>> μοναχα απο συνηθεια
Πως ξεχασαν οσα ενιωθαν παλια και εβαλαν ασχετα ατομα χωρις να αναλογιστουν απο εμενα πιο ψηλα .Ομως το νιωθω πλησιαζει η μερα ,που αλλη πορτα θα ανοιξω ,θα νιωσουν οτι με χανουν και ισως τοτε τους λειψω.
Μα αν μ αγαπαν να μου το δειξουν ,δε θα προσπαθησω ,δεν αξιζει τιποτα αλλο ν αναφερω .Αν μ αγαπανε να μη μ αφησουν να φυγω Η ισως να ειναι καλυτερα για κεινους που φευγω
Τελικα δεν με μαθαν και τοσο καλα ,και δε θα καταλαβουν .Μα οτι και να γινε μεσα μου αιωνια θα υπαρχουν .Τους ευχομαι λοιπον ενα καλυτερο δρομο να παρουν ,χωρι αισθησεις ,αυταπατης και να βαδιζουν σ αυτον οσο υπαρχουν ,σ αυτο το δρομο που φωτιζεται το δρομο της αγαπης .
      εχω δυναμη να με πονατε ,με οση δυναμη και αν με χτυπατε καλυτερα για σας ,να το θυμαστε:
<<σταματηστε να κρινετε μαθεται να αγαπατε >> κοιταξτε με βαθια μες τα ματια
Ξερω πολυ μικρη μπορει να ειμαι Πριν φυγω μακρια ηθελα απλα να ξετετε πια ειμαι .....................................................................................................................................................................

Δεν υπάρχουν σχόλια: